Համավարակը ամենուր՝ բոլոր ոլորտներում թելադրում է իր կանոնները։ Ներքին զբոսարջությունը անմասն չի մնացել այդ թելադրանքից։ «Best Friends Tour» զբոսաշրջային ընկերության հիմնադիր-տնօրեն ԴԱՎԻԹ ԲԱԲԱՅԱՆԻ հետ զրուցել ենք զբոսաշրջության ոլորտում առկա խնդիրների մասին և ոչ միայն։ «Best Friends Tour»-ն իրականացնում է զբոսաշրջային այցեր ՀՀ-ում, Արցախում և Վրաստանում։
-Ի՞նչ խնդիրներ կային ներքին զբոսաշրջության ոլորտում մինչև համավարակը, և ի՞նչ խնդիրներ են ծագել համավարակից հետո։
-Մինչ այդ խնդիրներ չեն եղել։ Ներկայումս խնդիրները կապված են հիմնականում փակ սահմանների հետ. արտաքին զբոսաշրջային ծառայություններ իրականացնող ընկերությունները սկսել են զբաղվել ներքին զբոսաշրջությամբ։ Շուկայում աննախադեպ գնային անկում է գրանցվել։ Օրինակ, 5000 դրամ արժեցող այցելություններն իրականացվում են 2500 դրամով։ Մի քանի ընկերություններով փորձում ենք պահպանել մինչ այդ եղած գները, բայց շուկան ազատ է, շատերն են սկսել զբաղվել ներքին զբոսաշրջությամբ, և չես կարող բոլորին պարտադրել քո կանոնները։ Երբ ամեն ինչ կարգավորվի, այդ ընկերությունները վերադառնալու են իրենց ոլորտ, ներքին զբոսաշրջությամբ զբաղվողները չեն կարողանալու վերականգնել գնացուցակը։ Մի քանի ընկերություններով դիմել ենք զբոսաշրջային կոմիտե, որ այս հարցին լուծում տրվի, բայց դեռ պատասխան չենք ստացել։ Պարզ է, որ համավարակը հաշվի առնելով, որոշակի գնային իջեցումներ արվելու էին, բայց այսպիսի գնանկում չէինք նախատեսում։
-Չե՞ք կարծում, որ այսօր շատերը նախընտրում են տանը մնալ, և ցածր գինը գուցե մարդկանց գրավելու, տանից դուրս հանելու միջոց է։
-Չէ, հավատացեք, որ հետաքրքրություն կա, մարդիկ կարիք ունեն թեկուզ մեկ օրով տնից դուրս գալու, հանգստանալու, լիցքաթափվելու։ Անվտանգության տեսակետից էլ բոլոր ընկերությունները պահպանում են կանոնները՝ ձեռնոցներ, դիմակ, ախտահանիչ միջոցներ և այլն։
Գյումրին զբոսաշրջիկների մեծ հոսք է սկսել ապահովել անցյալ տարվանից՝ Անկախության օրվա տոնակատարությունն այնտեղ անցկացնելուց հետո։ Գառնի-Գեղարդը բոլոր զբոսաշրջային ուղղություններում ներառված է, դրսից եկողներին հիմնականում տանում են Գառնի-Գեղարդ, Գյումրի քչերին են տանում։ Սրանով է բացատրվում գնային տարբերությունը։
-Այս կամ այն զբոսաշրջային ընկերության հետ ճամփորդելու համար մարդիկ հաշվի են առնում ծառայությունների որա՞կը։ Ինչպե՞ս են կատարում ընտրությունը։
-Բոլոր ընկերություններն էլ համապատասխան որակ ապահովում են և ունեն իրենց մշտական, անդավաճան ուղևորները, որ վստահում են ու սովոր են նրանց հետ ճամփորդելու։ Հինգ տարի է սկսել ենք մեր գործունեությունը, կան մարդիկ, որ սկզբից մինչ օրս մեզ հետ են ճամփորդում։
-Կա՞ն զբոսաշրջային ընկերություններ, որ այս ընթացքում փոխել են ոլորտը կամ, մրցակցությանը չդիմանալով, դադարեցրել աշխատանքը։
-Ես չգիտեմ այդպիսի ընկերություն։ Փորձում ենք հնարավորինս պահել այն, ինչ կա։ Ի վերջո, արտակարգ դրությունը ժամանակավոր է։ Եթե մեկ շաբաթ այցեր չկազմակերպես, ինքնաբերաբար դուրս ես մնում շուկայից, բայց երբ վերսկսում ես այցերը, հաճախորդներդ միանում են քեզ։
-Ներքին զբոսաշրջային շուկայում կա՞ միտում՝ նոր, հետաքրքիր, քիչ հայտնի ուղղություններ գտնելու։
-Ստանդարտ ուղղությունները մի քանիսն են՝ Դիլիջան, Հարթագյուղ, Գյումրի, Հաղպատ, Սանահին։ Քայլարշավային ընկերություններն են առաջարկում նոր ուղղություններ։ Մենք նույնպես փորձում ենք նոր վայրեր, նոր ձևաչափեր առաջարկել , կազմակերպել երկօրյա մատչելի այցեր։
-Էքստրիմ զբոսաշրջությունը Հայաստանում զարգացա՞ծ է։
-Բոլոր ճյուղերն էլ զարգացած են, ուղղակի, օրինակ, ավելի տարիքով մարդը, չեմ կարծում, թե սար կբարձրանա, գերադասում է օգտվել համօրինակ (ստանդարտ) երթուղիներից։
-Խիտ ժամանակացույցը, ասենք, երբ մեկ օրում այցելում են 15 տեսարժան վայր, հոգնեցուցիչ չէ՞։ Չե՞ք կարծում, որ կարելի է վերանայել նաև ժամանակացույցը։
-Հայաստանում չունենք երթուղի, որ մեկ օրում 15 տեսարժան վայր ապահովի։ Միայն դեպի Աշտարակ երթուղին է գերհագեցած՝ ներառում է մոտ 10 եկեղեցի, մնացածը ներառում են երկու-երեք ուղղություններ։ Ամենածանրաբեռնվածը Թբիլիսիի մեկօրյա տուրն է, որ իրականացնում է այցելություն 15 տեսարժան վայր։ Հաճախ հարցնում են՝ կհասցնե՞նք 15-ում լինել։ Հասցնում ենք, դեռ մի բան էլ ազատ ժամանակ է մնում։
-Արցախի համար ի՞նչ կասեք՝ այս և նախորդ տարիների համար։
-Այս տարի դադարեցվել են դեպի Արցախ այցերը՝ պայմանավորված պարտադիր թեստավորմամբ։ Իսկ առհասարակ, Արցախում զբոսաշրջությունը շատ է զարգացել։ Կա ստանդարտ եռօրյա երթուղի, կա նաև էքստրեմալ երթուղի՝ այցելություն անձավներ, լեռնագնացություն և այլն։
-Հայաստանյան տեսարժան վայրերն անվտա՞նգ են զբոսաշրջիկների համար։ Կա՞ն պաշտպանիչ ճաղավանդակներ, նախազգուշացնող ցուցանակներ։
-Այո, մենք ինքներս էլ նախապես տեղեկացնում-զգուշացնում ենք։ Օրինակ, Սաղմոսավանքի կիրճը քաշող հատկություն ունի, մինչև Սաղմոսավանք հասնելը զգուշացնում ենք, որ գետին շատ չմոտենան։ Դպրոցականների պարագայում անհամեմատ զգույշ ենք, ընտրում ենք այնպիսի վայրեր, որտեղ վտանգավոր գոտիներ չկան։ Ամեն վայրկյան մենք իրենց հետ ենք, որ ոչ մի վնաս չլինի։ Սայթաքել-ընկնելը մի բան է, ձորի բերանին կանգնելը՝ բոլորովին այլ։
-Իսկ երբ զբոսաշրջիկը կանգնում է քանդված պատերի վրա՝ վնասելով հուշարձանը, նաև վտանգելով սեփական կյանքը, հնարավոր չէ՞ կանխել նման դեպքերը։
-Զբոսաշրջային խմբերին ուղեկցում է 1-2 զբոսավար։ Ինչքան էլ զգուշացնում ենք, հնարավոր է՝ լինի մի երեխա, որ բարձրանա պատի վրա լուսանկարվելու։ Ես անգամ հորդորում եմ, որ գերեզմանաքարի վրա չքայլեն, որովհետև դրանք վնասվում են, ու վերականգնել հնարավոր չէ։ Բայց չես կարող ամեն պահի տեսնել՝ ով ինչ է անում։
-Անհասկանալի ու վատ մի սովորություն էլ կա՝ ծառի ճյուղերից լաթումաթ կախելը։ Ասում են՝ «առարկաների» տեսականին այսօր արդեն լրացնում են բժշկական դիմակները։
-Դա ամենացավոտ երևույթներից մեկն է։ Սուրբ Հովհաննես եկեղեցու մոտ ծառ կա, որ մենք էլ ենք մաքրել ավելորդությունից, ուրիշներն էլ... Անձեռոցիկ, դիմակ, ձեռնոց, ու շատ այլ տհաճ իրեր են կախում ծառից։ Իրականում հեթանոսական սովորույթ է։ Կուզեի նաև անդրադառնալ այն մարդկանց, որ գնում են զբասաշրջային վայրեր ու սնվելուց հետո աղբը չեն տանում իրենց հետ։ Մի անձեռոցիկ անգամ չի կարելի նետել. մենք մեր տունն ենք կեղտոտում։ 12-րդ դարի խաչքարի մոտ տեսնում ես օղու շիշ, սիգարետի տուփ, անձեռոցիկ։ Ցավոք, չեն փոխվում, մենք չենք գնահատում մեր ունեցածը։
-Պատմական վայրեր այցելելն էլ գնահատելու ձև է։ Թվում է՝ գոնե այդ մարդիկ պետք է այլ վարքագիծ դրսևորեին։
-Ցավոք, այդպես չէ, եկեղեցու մոտով անցնում ենք, 10 հոգուց 1-2-ը կկռանա աղբը կվերցնի, կգցի աղբամանը։ Մենք հաճախ այցերի ժամանակ տոպրակներ ենք վերցնում մեզ հետ, տարածքը մաքրում ենք։ Վրաստանում, օրինակ, պատմամշակութային վայրերը մաքրությունից փայլում են, ու ամեն քայլափոխին աղբաման է դրված։
-Մեկ այլ հարց՝ կապված հանգստյան վայրերի գների հետ։ Չգիտեմ որքանով է ձեր ոլորտին առնչվում, բայց բոլորս էլ գիտենք, որ մեր հայրենակիցները գերադասում են դրսում հանգստանալ, առաջին հերթին՝ հայաստանյան բարձր գների պատճառով։ Փակ սահմանները, արտակարգ դրությունը մի դրական բան փոխե՞լ են այս առումով։
-Մենք գիշերակացով այցեր ենք իրականացնում, և պետք է ասեմ, որ, այո, շատ թանկ են գները։ Սյունիքում հյուրատունը 12 հազար դրամ է։ Էլի պիտի Վրաստանի հետ համեմատեմ՝ 12 հազար դրամով կարող ես գիշերել Թբիլիսիի կենտրոնում՝ 5-աստղանի հյուրանոցում։
-Մի վերջին հարց` կապված Ձեր ընկերության անվան հետ. ինչու՞ «Best Friends Tour»։
-Best Friends Tour-ը նշանակում է լավագույն ընկեր-տուր, և իհարկե, պատահական չի ընտրված անվանումը։ Մեզ հետ ժամանակ առ ժամանակ ճամփորդող մարդիկ դառնում են լավ ընկերներ։ Անունը ընտրեցինք այնպես, որ համահունչ լինի մեր գործելաոճին։
Զրույցը՝ Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ